آنان‌که به نام عدالت و یا مشتقات آن هم‌چون عدالت اجتماعی و یا عدالت توزیعی در پی محدود کردن آزادی هستند چه با پرچم مارکسیسم و یا سوسیالیسم و یا این روزها پرچم برخی نواصولگرایان وطنی، دانسته و یا ندانسته جامعه را به سمت بردگی فکری، کالایی شدن انسان‌ها و توسعه فقر هدایت می‌کنند. و آنان‌که فکر می‌کنند، آزادی بدون عدالت امکان تحقق دارد، جز سراب چیزی در پیش روی ندارند.

مبحث پیش‌گفته مطلبی بود که در جمع دانشجویان انجمن اسلامی دانشگاه علوم پزشکی یزد در روز سه‌شنبه 18 آذرماه به مناسبت روز دانشجو عنوان کردم. تاکید داشتم که دامنه بحث، در حوزه عمومی؛ چه در ارتباط با عدالت و چه در ارتباط باآزادی است. بنابراین، حوزه خصوصی را شامل نمی‌شود. هم‌چنین بر این نکته تاکید نمودم که معیارهای ارزشی اخلاقی در حوزه خصوصی کاملا با ارزش‌های اخلاقی در حوزه‌ی عمومی متفاوت است. بنابراین، آزمون عدالت و آزادی در حوزه عمومی با معیارهای ارزش‌های اخلاقی خصوصی راهزن است و ما را به بی‌راهه هدایت می‌کند.

در پایان نیز به پرسش‌های دانشجویان در باره مساله‌های روز، ایده‌ی ایران، مسکن مهر خروج از دولت و ارز 4200تومانی و چند پرسش دیگر پاسخ گفتم.

اگر تمایل به دیدن ویدیوی گفت‌وگو هستید اینجا کلیک کنید.