در بخش انرژی، کتاب شواهدی را ناظر بر توسعه انرژی جایگزین نفت در دنیا می‌آورد و نشان می‌دهد که چگونه تقاضاهای جدید انرژی در اروپا و تا حدی در امریکا و ژاپن از مجرای انرژی‌ها پاک و غیر فسیلی تامین شده‌است. روند جاری نشان می‌دهد که طی یک دوره سی تا چهل ساله، نفت اهمیت موجود خود را از دست می‌دهد و این بر موقعیت استراتژیک ایران در جهان و مزیت نسبی و قدرت منطقه‌ای ایران اثر خواهد گذاشت. لذا، سیاست‌گذاران از هم‌اکنون باید در اندیشه موقعیت یابی جدید ایران در سطح منطقه و جهان باشند.

در بخش رویکرد تمدنی، کتاب به پدید‌ه‌های فراملی که در جهان در حال شکل‌گیری است توجه می‌کند. دو نظریه پایان تاریخ و برخورد تمدن‌ها را نقد می‌کند. در عین حال، به اصل و ضرورت داشتن رویکرد تمدنی اشاره می‌کند. او در خلال کتاب، درگیری‌های منطقه و شکل‌گیری پدیده‌هایی چون طالبان، داعش و مداخله‌های نظامی اخیر امریکا را مورد واکاوی قرا می‌دهد و تاکید می‌کند که در کاربست سیاست عملی برخورد تمدن‌ها، غرب در پی تشدید اختلاف‌های درون تمدنی در حوزه تمدنی اسلام است واز برخورد رویارو تا جایی که ممکن است احتراز دارد.

البته نگاه من به کتاب انتقادی است. هم در بخش انرژی در نحوه اتصال بین مناقشه اتمی و اقتصاد انرژی و در بخش تمدنی و به جای خالی تمدن ایران در کتاب یادشده اشاره کردم. در هر صورت، کتاب خواندنی است و مطالب آن جای تامل فراوان دارد.

اهمیت نفت در اقتصاد جهانی کم می‌شود